ΑΧ! ..ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ...

 Θα ξεκινήσω με τον διάλογο του αυτοκράτορα Θεόφιλου και της Κασσιανής το 820 μ.χ

Θεόφιλος : Την ρώτησε ,"Ως άρα δια γυναικός ερρύη τα φαύλα ;(Από τη γυναίκα ξεκινούν τα κακά πράγματα) 

Κασσιανή : Απάντησε ,"Αλλά και δια γυναικός πηγάζει τα κρείττω (Και από τη γυναίκα πηγάζουν τα καλύτερα, τα ευγενέστερα )

Πρέπει να παραδεχτούμε το φιλοσοφικό βάθος αυτού του διαλόγου και να αντιληφθούμε την πραγματικότητα ,ότι όντως  η γυναίκα είναι ικανή για τα καλύτερα και για τα χειρότερα.

Ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι αντικατοπτρισμός  αυτής της πραγματικότητας .

Όταν εμείς θέλουμε, δημιουργούμε και καταστρέφουμε, ενώνουμε και χωρίζουμε.

Οι άντρες είναι εκτελεστές των δικών μας απαιτήσεων, στις μάγισσες της Σμύρνης η Κατίνα είπε κάτι πολύ σωστό στην κόρη της " Ο άντρας είναι το κεφάλι αλλά η γυναίκα είναι ο λαιμός που στρέφει και στηρίζει το κεφάλι" 

Ο κόσμος μας είναι έτσι όπως είναι γιατί εμείς οι γυναίκες είμαστε έτσι.

Πότε καλές και γλυκές ,πότε κακές και εκδικητικές. Βρισκόμαστε σε μόνιμη αντιπαλότητα μεταξύ μας ,δεν στηρίζουμε η μία την άλλη.

Δεν είναι τυχαία η αντιπαλότητα μεταξύ μάνας και κόρης,πεθερά νύφης, αδερφή με αδερφή κ.τ.λ

Σπάνια βλέπεις γυναίκες μεταξύ τους να τα πάνε καλά και αυτό γιατί μονίμως υπάρχει ο μόνιμος πόλεμος για επικράτηση και κυριαρχία .

Είναι γονιδιακό και δεν πρόκειται να αλλάξει .Αν κάποια σε βάλει στο στόχαστρο γιατί σε θεωρεί επικίνδυνη ή επικίνδυνο για τα συμφέροντά της δεν υπάρχει καμία περίπτωση ούτε να σταματήσει ούτε να αλλάξει γνώμη.

Αν λοιπόν κάτι θέλουμε να αλλάξουμε στον κόσμο αυτό ας ξεκινήσουμε ,όλες μας ,την ψυχανάλυση και την ψυχοθεραπεία ,να τα βρούμε πρώτα με τον εαυτό μας και τα υπόλοιπα θα έρθουν ως αποτέλεσμα.

Η οικογένεια ,το σχολείο, θα πρέπει να καλλιεργεί την όμορφη πλευρά των γυναικών όπως την δημιουργικότητα,την καλλιτεχνική της φύση την ευαισθησία της γιατί η αλήθεια είναι ότι όσα κακά έχουμε άλλα τόσα καλά διαθέτουμε.

 

 

 

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΥ ΑΥΤΗ Η "ΑΓΑΠΗ" ;

Ετυμολογικά η λέξη "αγάπη" δεν μπόρεσε να προσδιοριστεί,πολλές θεωρίες, όμως καμία που να φαίνεται να ευσταθεί.

Εξυψώθηκε ως έννοια από τους αρχαίους χρόνους ως το υπέρτατο συναίσθημα ,υμνήθηκε από τους ποιητές,γράφτηκαν απίστευτες ιστορίες "αγάπης" , "αγάπη" για την πατρίδα ,"αγάπη" για τον Θεό,"αγάπη" για τα παιδιά μας ,ιδιαίτερα εκείνης της μητέρας προς το παιδί της, για τον ή την σύντροφό μας ,την οικογένεια,τους φίλους κ.τ.λ

Υπάρχει όμως  αυτή η "αγάπη" στην πραγματικότητα; Η μήπως είναι απλά μια ουτοπία; ή ένα μέσο συναισθηματικής χειραγώγησις ;

Γίνανε απίστευτα πράγματα στο όνομα της "αγάπης" , πόλεμοι,φόνοι κ.λ.π 

 Μας μιλάνε για την ανιδιοτελή   "αγάπη"  του Θεού απέναντι στα δημιουργήματά του ,όταν αυτός ο πλανήτης στηρίζετε στο μοτίβο "ο ένας τρώει τον άλλον" ο θύτης γίνετε θύμα για έναν μεγαλύτερο θηρευτή.

Μας μιλάνε για την αγάπη προς την πατρίδα και την σημαία όταν παντού βλέπεις το αντίθετο.

Μας μιλάνε για την αγάπη των γονιών και γύρω σου βλέπεις παιδιά να κακοποιούνται ψυχολογικά και σωματικά. 

Μας μιλάνε για την αγάπη των ζευγαριών όταν το μόνο που βλέπεις είναι ο πόλεμος μεταξύ τους για επικράτηση και εκμετάλλευση .

Μας μιλάνε για αγάπη στον συνάνθρωπο ή για αγάπη στα ζώα .

Ποιο λοιπόν είναι αυτό το συναίσθημα που προσπαθούμε να εκφράσουμε με την λέξη "αγάπη";

Μήπως τελικά λέγοντας σε κάποιον "Σ΄αγαπάω" είναι σαν να του λέμε "μου ανήκεις και είσαι υποχρεωμένος να με υπακούς και να με υπηρετείς";

Για μένα,υπάρχει αυτό το ανιδιοτελή συναίσθημα της "αγάπης" όμως δυστυχώς είναι πολύ λίγοι αυτοί που το νιώθουν.Την "αγάπη" δεν μπορείς να την τεμαχίσεις σε κομμάτια,δεν μπορεί να αγαπάς κάτι και κάτι όχι.Όταν αγαπάς ,αγαπάς τα πάντα από το μικρότερο στοιχείο αυτού του πλανήτη έως τον εαυτό σου.

Με λίγα λόγια είναι μια ικανότητα λίγων ανθρώπων πάνω στην γη.

Πολλοί θα σπευσουν να με αμφισβητήσουν και να πούνε ότι έχω άδικο.

Όμως ας κάτσουν να σκεφτούν λίγο , να αναλύσουν βαθύτερα τον εαυτό τους και θα δουν ότι ,ότι κάνουν για αυτούς που αγαπάνε είναι για να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες .

Δεν χρειάζονται μεγάλες φανφάρες για να δείξεις την αγάπη σου,οι μεγάλες φανφάρες είναι πυροτεχνήματα που κάνουν πολύ θόρυβο  που όταν τελειώνουν δεν μένει τίποτε.

Αγάπη είναι να προσέχεις να μην πληγώνεις,αγάπη είναι στηρίζεις στα δύσκολα και όχι όταν όλα πάνε καλά.

Αγάπη είναι να θέλεις για τον άλλον ότι ακριβώς θες για τον εαυτό σου.

Αγάπη είναι να παραδέχεσαι τις πράξεις σου και τα λεγόμενά σου επωμίζοντας και τις συνέπειες.

Αγάπη είναι να νιώθεις τον άλλον χωρίς να σου λέει τίποτε.

Κοιτάξτε γύρω  σας και πες τε μου  το βλέπετε αυτό πουθενά ;